Natuur voor joden en christenen
De natuur is in het Christendom een belangrijk iets. De natuur was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens heeft hier de taak voor gekregen deze schepping goed te onderhouden. De christenen hebben dan ook een zeer nauwe relatie met de natuur. God openbaart zich steeds aan de mens met verschillende natuurlijke verschijningsvormen. Streng gelovige christenen zien mensen die natuur iets vernielen dat als verwaarlozing van de schepping. De christenen letten er dan ook op de omgang met natuur en dieren. De christenen kijken naar alles wat met de natuur te maken heeft zoals hoe het met de dieren is gesteld. Het milieuprobleem komt aan bod. Christenen vragen zich dan ook wel eens af waarom de mensen niet gewoon in harmonie met de natuur leven net zoals vele andere wezens doen. Het bos sterft en de rivieren en lucht en al het water op de aarde wordt steeds slechter. Vele planten- en dierensoorten worden met uitsterven bedreigd. Ook stukken van de aarde verdwijnen zoals op de zuidpool. De mens is hiervoor de grootste verantwoordelijke. De mens vernietigd zijn leefmilieu en de natuur voor zijn eigen materiële voordeel. De christenen zoeken het antwoord hiervoor waarom mensen dit doen en kijken dan vooral naar het foute denken van de mens. In het Christendom wil men weer dat het gaat zoals vroeger, om samen met de natuur te handelen. Ze willen weer een mooi paradijs op de aarde. Het christendom geeft net als veel andere levensbeschouwingen dan ook de schuld aan de mensen van de slechte natuur.
De aarde in bruikleen
Dit is het verhaal van Adam en Eva. Dat verhaal vertelt ons wat de mens te doen heeft. Er staat: “de Heer nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden om die te bewerken en te bewaren.”
Andere vertaling
Maar als je de laatste twee woorden echt goed uit het Hebreeuws vertaalt, staat er: om de tuin te dienen en te hoeden. Daarmee wordt dus bedoeld, dat de mens een soort rentmeester is van de aarde.
In bruikleen
Rentmeester is een wat ouderwets begrip. Het betekent dat de mens geen eigenaar is en dat hij de aarde niet mag uitbuiten en helemaal gebruiken voor eigen genot. De mens moet er zorg voor dragen, omdat er na hem ook weer mensen komen. Daarom wordt er in jodendom en christendom gezegd, dat de mens de aarde in bruikleen heeft gekregen van God.
Geraadpleegde bronnen:
http://www.schooltv.nl/eigenwijzer/2157342/levensbeschouwing/item/225687/natuur-voor-joden-en-christenen/ op april, 29, 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten