MENS EN SAMENLEVING: Neoliberalisme idee 4

'Universiteiten, dat zijn toch kennisbedrijven die competenties moeten ontwikkelen bij hun studenten zodat ze regelrecht het bedrijfsleven kunnen instappen?  Ten einde dit te bevorderen deden een aantal prominenten in de loop van het crisisjaar 2011 heel concrete voorstellen: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een niet-rendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen uitkeringsgerechtigde periode.'
Als klap op de vuurpijl kwam het voorstel om kleuters te screenen op hun vaardigheden, zodat ze meteen de juiste economische richting kunnen uitgestuurd worden."

 

Ik ga niet akkoord met deze uitspraak want iedereen is verschillend en je kan mensen niet dwingen om dezelfde studierichting te kiezen. Ik vind het net goed dat er verschillende studierichtingen zijn in het middelbaar en hoger onderwijs want iedereen kan zich dan specifiëren in een opleiding die hij of zij wil doen. Wanneer je het inschrijvingsgeld verhoogt voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven dan beperk je mensen hun keuzes. Sommigen gaan dan een studierichting kiezen (misschien wegens financiële redenen) die ze eigenlijk niet willen doen en gaan hen minder inzetten voor die richting dan iemand die er wel in is geïnteresseerd. Een artikel die hier goed bij aansluit is 'Moeten te populaire studies duurder worden' uit Klasse. Hierin vertellen twee personen waarom ze wel of niet voor het verhogen van inschrijvingsgeld zijn. Wil je dit artikel ook lezen?
Wil men echt inspelen op studiekeuzes van jongeren, dan zal men het niet of zeker niet in de eerste plaats moeten hebben van financiële ingrepen. Dan zal men daarentegen de verbinding moeten leggen met de andere elementen die een rol spelen bij studiekeuzes, zoals interesses, capaciteiten, waarden en emoties. Dit kan men koppelen aan een degelijke informatievoorziening en niet-dwingende oriëntatieproeven. 

Dat sommige studies hoger onderwijs voorbereiden op werkloosheid is dus grotendeels een fictie. Het enige wat we kunnen zeggen is dat de intrede op de arbeidsmarkt voor sommige richtingen wat moeizamer verloopt, maar uiteindelijk vindt de overgrote meerderheid van de betrokkenen zijn weg naar de arbeidsmarkt en kunnen ze een vrij stabiele loopbaan uitbouwen. De echte problematiek van jongeren op de arbeidsmarkt zit aan de onderkant, niet aan de bovenkant. Het is uitgesloten dat werkloosheidsuitkeringen verhogen, respectievelijk verlagen iets aan studiekeuzes in het hoger onderwijs verandert.


Werkloosheid is voor afgestudeerden in het hoger onderwijs geen issue. Van alle werknemers met een diploma hoger onderwijs is op dit ogenblik in Vlaanderen nauwelijks drie procent werkloos wat in feite neerkomt op frictiewerkloosheid.

Met de laatste zin uit de uiteenzetting waar het gaat over het screenen van kleuters ga ik ook niet akkoord want kinderen veranderen in de loop van hun schoolperiode. Kleuters ontdekken nieuwe vaardigheden die hen misschien beter ligt dan eerst van het werd gedacht. Waarom zou je hen dan al een soort van etiket op hen plakken, wat hij of zij zou moeten worden volgens die screenings.